Where is that voice coming from...?

^1 Wieeh ik ook! ! Was echt blij met mijn rapport; een vier (voor Grieks, wat ik laat vallen), twee zessen, vijf zevens, drie achten en twee negens. En ik mag waarschijnlijk mijn broer zijn oude Casio, als die het tenminste goed doet!

^2 Neen, het is echt niet leuk meer om elke keer een uitgestorven forum tegemoet te komen. Ik zou ook niet meer weten hoe het hier levendiger zou moeten worden, en als er geen nieuwe leden bij komen en enkel weggaan is er geen drol aan.

^3 Milou, heb je al geprobeerd NIETS te doen? Gewoon een stukje lopen in het zonnetje, je tanden poetsen en je haren kammen en nergens aan denken, of buiten op een bankje zitten? Gewoon denken, je gedachtes als enige prikkels, helpt bij mij het beste. Lees-, luister-, en kijkvoer doet mij nooit iets als ik wil schrijven.

Helaas heb ik geen tijd om niets te doen. Ik had het heel druk. En waarschijnlijk gaan mijn ouders zagen als ik niets doe. Ik moet wat meer 'socializen', volgens hen. En ze zijn erachter gekomen dat ik lang niet zo veel praat als ze dachten dat ik praat. Ik vierde mijn verjaardag gister en ze zeiden: 'BOH! Wat waren die kinderen druk! En ik dacht dat jij ADHD had.'
Maar ik praat alleen HARD door mijn schelle stem. Ik probeer de laatste tijd het echt in toom te houden, maar wanneer ik verontwaardigd raak of wanneer mijn impulsiviteit weer opspeeld ga ik weer als een dolle koe praten. Achja. Ik praat nooit wanneer ik niets interessants heb te zeggen. Of dan praat ik ook wel, maar dat is meestal als we met meerdere mensen zijn. Dan vind ik praten over onzinnige dingen wel leuk, want meestal krijgen we toch een hoop gegil als we serieuze gesprekken gaan voeren.

Maar ik ben nu alleen thuis. Ik moest eigenlijk mee naar een dom etentje, maar mijn moeder heeft me na het eten meteen naar huis gebracht. Ik had zo'n erge buikpijn, nu gaat het weer, maar volgens mij gaat het zo weer pijn doen. En nee, het is geen maandelijks gebeuren en verder weet ik het ook niet wat het kan zijn. Ik hoop niet dat het net zo is als eerst, toen ik in het ziekenhuis lag, maar volgens mij voelt het wel hetzelfde aan. Dus nu heb ik tijd om niets te doen! Maar morgen en overmorgen ga ik weer weg. Dus dan ga ik weer iets doen. xD
Wat ik meestal probeer is het gevoel te zoeken wat bij het verhaal hoort. Soms lukt het. Soms niet. Maar het komt altijd terug, maar de tijden wanneer ik het moet missen zijn vreselijk.

Gesprek tussen mij en mijn horrormoeder, en mijn broer en pa komen er ook nog in voor.

"Nee, je moet FILOSOFIE gaan studeren!" zegt de horrormoeder uit het niets op een waarachtig enthousiaste toon. "Dat is echt iets voor jou, dan kun je lekker overal vraagtekens achter zetten!" gaat ze door met een hint sarcasme in haar stem. De jongen lacht.
"Dat doe ik toch al," zegt het meisje droog, verbaasd en vereerd, maar op haar hoede, "ik zet al overal vraagtekens achter."
"Je moet écht filosofie gaan studeren. Hartstikke leuk, echt iets voor jou," herhaalt de horrormoeder.
"Ik heb ook al filosofie gekozen, hoor!"
"NOU," de horrormoeder snuift, "DENK MAAR NIET ER JE DAAR WIJS VAN WORDT, VAN ZO'N VAK!"
De man naast het meisje schudt zijn hoofd in minachting naar zijn vrouw.
"Dat dacht ik ook niet, mam." En het meisje zucht, de jongen maakt een onverstaanbare opmerking, de vrouw verbergt haar ogen achter haar handen en knikt van "nee" naar de jongen. Ze heeft een halve glimlach op haar gezicht, en de man vouwt zijn krant weer open.

Dit viel voor gisteravond toen mijn moeder en mijn broer aan tafel op het toetje in de oven zaten te wachten, ik op de bank zat te lezen, en mijn vader naast mij de krant las.
En ik snap nog steeds niet wat nou de bedoeling van het hele gesprek was, maar ik voel me er niet goed bij. Mijn ma kennende...
Sowieso, ik heb nooit iets gezegd over filosofie studeren. De laatste persoon die dat iets voor mij vond was mijn zus, maar dat was een jaar geleden, dus ik denk niet dat ze het nu met mijn moeder had besproken. Ik weet echt niet wat ik met dit voorval aanmoet.

Leuke familie zijn wij, hè? :roll:

Levina, ben blij. Jij kunt tenminste filosofie gaan kiezen (ofniet). Ik wilde graag naar die andere school. Daar ging het wel, maar dan moest ik 70 minuten reizen waarvan 20 lopen en 50 met de bus en dan was ik ook nog 20 minuten te vroeg op school.

Mijn ouders vonden het trouwens heel dom dat ik dat ging kiezen. 'Zit je dan in je eentje in een klaslokaal?' spotte mijn vader. En mijn moeder legde wel eventjes uit wat het was: 'Dat zweverige gedoe allemaal.'

Maar het is allemaal voor niets geweest, want op de verschrikkelijke horrorschool waar ik nu op zit kan ik dat niet kiezen. Echt gemeen. Ik kan zoveel leuke vakken niet die op andere scholen wel gaan. Ik ben nu al bang dat ik atheneum nooit ga halen op de school waar ik nu op zit. En als ik Psychologie wil studeren moet je ook nog hoge punten halen, omdat je ingeloot wordt! Dat wordt echt een ramp, ik weet nou al dat het niet gaat lukken. En ik weet echt niet wat ik anders wil gaan doen. Het lijkt me allemaal wel een beetje leuk, maar ik wil niet zo iemand zijn die gaat studeren en het jaar daarna het al niet meer wil.

Met bang zijn kom je nergens, Milou. Je hebt toch nog niet zelf op die school gezeten, je weet toch nog niet hoe het zal gaan?
Het lijkt me heel sterk dat je door een andere school wel of niet je diploma gaat halen. Door een andere leraar, misschien, maar de school...?

Jammer dat je filosofie niet kunt kiezen... Bij ons op school is het één jaar, en dan eens in de week. Maar ik ben wel blij dat ik het heb, ik vind het super. Jammer dat mijn moeder er zo raar over doet, het lijkt wel alsof ze jaloers is of zo.
Mja.

Hoe weet je dat het een ramp gaat worden? Hoe weet je dat het niet gaat lukken? Slechte, slechte gedachtes!

Nee, nee, nee. Je begrijpt me verkeerd. Ik zou eerst naar die andere school gaan, maar dat gaat niet meer door. Ik blijf nu waar ik al ben.

Ik vind filosofie ook superleuk!

En ja, ik ben nou eenmaal van de slechte gedachtes. Ik kan mezelf wel gaan foeien, maar ik weet toch dat ik het de volgende keer weer doe. Nee, ik denk dat ik atheneum wel haal, maar die hoge punten. Hmm.

Maar eh, zowat alle leraren zijn slecht bij ons op school. xD De enige vakken waar wel goede voor zijn, zijn Geschiedenis, Nederlands en Aardrijkskunde. Juist die vakken waar ik het allerbeste in ben...

En we krijgen een hoop nieuwe leraren van andere scholen. Maar bij ons op school worden een heleboel dingen gedaan die niet mogen. Leraren die niet bevoegd zijn om in de bovenbouw les te geven, doen dat wel gewoon. En iemand uit 5 havo kreeg les van een student Frans. Weet je wat ze deden in de les? Moeilijk woorden opzoeken in het woordenboek. Ik zie niet in waarom je daarvoor naar school moet gaan. Kun je thuis ook doen.

Oh...

Kun je niet klagen bij het bestuur? Als een school ergens gevoelig voor is, zijn het wel klagende ouders...

Bij ons op school krijgen wel elk jaar andere leraren, en al helemaal bij de overstap naar de bovenbouw. Misschien 'bewaren' ze de nieuwe leraren wel voor de vierde, vijfde en zesdeklassen?

Eh, ja. Wanneer we beginnen te dreigen dat we onze ouders gaan bellen zijn ze zo mak als lammetjes ja. Ach, als ik ga klagen ben ik weer de zeur, denk ik, maar ik zweer je, volgend jaar ga ik echt op elk klein dingetje wat fout gaat iets aanmerken. Ik ga laten zien dat ik 'aanwezig' ben.

Maar ik wordt alleen maar moe ervan om te zeggen wat er allemaal mis is. Als ik met 6 mensen in Frans ben en alle andere 26 zijn er niet en hebben daar nooit ook maar een enkel preekje van gekregen. En die leraren scholden ons uit omdat wij 'luie honden' waren, terwijl wij wél in de les waren. Wat kan ik dan zeggen?

Of als een leraar een hele discussie met ons begint, omdat wij niet weten dat wij een toezichthouder hebben gekregen bij een uitgevallen uur. En als vervolgens een andere leraar niet eens weet dat hij onze toezichthouder is en ons gewoon 'vrij' geeft.

Wat nog veel grappiger is, is dat als je gewoon spijbelt van school je er nooit iets van hoort, maar als je een geldige reden vertelt en dat vervolgens ook nog opschrijft op een briefje met handtekening van je ouders, dat ze je dan gaan opbellen of je wel écht naar de orthodontist moet. Grap-pig! Ik snap niet dat ik nog zoveel moeite doe om briefjes te schrijven als je toch gewoon naar huis mag gaan.

Of dat we buiten in de kou moesten gaan staan. De aula van de eerste en tweede-jaars mogen wij niet binnen. We mochten ook absoluut niet in de gangen gaan staan en in de aula voor de bovenbouw mochten we ook niet. De enige optie was buiten, maar het regende en het regende. En dan komen we helemaal doorweekt de klas binnen en dan mogen we ook nog geen 'rotzooi' maken.
Blub. Laat ook maar. xD Ik moet gaan.

^ Milou, is er geen leerlingenraad?

Ik zit bij mijn school in de leerlingenraad (het is een groepje van 15 or so), en wij vergaderen elke week om dat soort dingen te bespreken en met oplossingen te komen voor ander soort problemen, zodat die naar het bestuur kunnen.

Ik vind dat daar niks zeurderigs aan is. Ze moeten gewoon goed onderwijs leveren!

En ja, ik kom uit een lerarengezin, dat maakt me bemoeizuchtig en betweterig... Én zeurderig! :face:

*Ruikt pizza* Hmmm! *Hoort Franz Ferdinand* Nostalgie!

Sorry voor mijn dubbelpost. Ik zal proberen het nooit meer te doen!



Anyway...

Aan de weg naast ons huis staan allemaal bomen met geparkeerde auto's ernaast. Nu was er een sterke windvlaag en... kraakboem! Een vijf meter hoge boom omgewaaid, bovenop een auto geland, over de breedte van de weg. :shock:

We hebben de gemeente gebeld, maar het is wel zonde van de boom. (En de auto... Al geef ik daar wat minder om.)

Ik heb een nieuw boek gekocht! En mijn ouders zeggen er niet eens wat van. Ha!
* Is blij *

VER-SCHRIK-KE-LIJK!
Het is de derde dag van de vakantie (of de vijfde als je het weekend meetelt) en ik verveel me nu al... :shock:
Maar goed, ik ga vrijdag naar de stad en ik ben van plan een nieuw mobiel en een nieuw Wii spel te kopen! Heb ik in ieder geval iets te doen...

Niets is zo irritant om anderen over te horen klagen, en zo makkelijk op te lossen als verveling.

Heb ik je een week of wat geleden niet zo'n lijst gegeven met dingen om te doen?

Anyway, Milou: VICTORAAYY!! =D :cheers: :study:


EDIT: YAAAAYYAYAYAYAYAYAYAYAYYAYYYYAAAYY.

http://www.betterworldbooks.com/
PRECIES WAT IK AL JAREN ZOEK. (nou ja, een jaar) Ze verzenden voor 4 dollar naar heel de wereld en accepteren paypal. Oh, het is een boekwinkel, trouwens.

Het is zo vreemd om te horen dat sommigen pas een paar dagen vakantie hebben. Ikzelf ben net twee weken naar Griekenland geweest xD (al miste ik erdoor wel mijn rapportuitreiking die ik naar huis heb laten sturen). Vervelen doe ik niet gauw gelukkig. Ik ben van plan veel te lezen en te schrijven en ook wat filmpjes weer in elkaar te zetten en mijn sites en forums onderhouden natuurlijk
Zonet eindelijk de indeling van de modmacht gemaakt en uitgedeeld nu de indeling er was (lukte niet meer voordat ik weg ging). Nu kan ik aan de rest gaan werken, dus even op zoek naar mijn lijstje. Oh, en ik wijs iedereen vast naar het topic dat ik zo ga posten bij Feedback om te vragen me te helpen.

^ ik heb wel al 2,5 weken lesvrije periode, hoor. Dan zit je de hele dag thuis, maar officieel heb je nog geen vakantie. Vrijdag moesten we ons rapport ophalen.

Ik hbe ook pas 5 dagen vakantiem, met weekend. En de week daarvoor alleen rapport en boeken terugbrengen.

Yuck, wat een rotweer.

En ik heb besloten dat ik serieus mee ga doen aan NaNoWriMo. Dat betekent naar school gaan, naar huis gaan, huiswerk maken, de honden uitlaten, avondeten, schrijven, naar bed.
Misschien dat ik tussendoor dan nog naar het journaal kan kijken, maar ik ga er niet van uit.

Ik weet het, het is pas juli, maar in september oktober moet je al lang en breed beginnen met plotten, plannen en voorbereiden. En dat komt eerder dan je denkt!

Levina, ik wil ook meedoen! Gister waren we voor de grap vragen aan het stellen aan het boek met alle antwoorden. Haha, en ik moest er zeker voor gaan ofzoiets.
Dat wordt dus echt zo'n dagindeling:
Opstaan, naar school, tijdens tussenuren schrijven, naar huis, huiswerk maken, eten, leren, schrijven, naar bed.
Misschien dat ik in het weekend nog wel eens naar vrienden ga, maar niet voordat ik tevreden ben.

Maar ik moet alleen nog dat Engels ontrafelen van die site. xD

En ja, rotweer. Ik was al om half 9 wakker doordat een leraar keihard door de microfoon moest gillen. Die kinderen hebben sportdag. Ik heb nu al gehoord hoeveel mijn neefjes hadden gelopen. xD

^ haha, die site van het boek van alle antwoorden... Bij mij zij 'ie dat ik het gewoon moest proberen. En toen ik vroeg: geeft dit boek echt goede antwoorden? was het: ja, zeker weten.

Maar okee.


Onze beheerster is jarig, dus:

GEFELICITEERD SHARON!! Met je 17e verjaardag! Maak er een leuke dag van! :cheers: :joker:

Dank je! De dag zal voornamelijk uit computeren bestaan Mijn oma kwam net alleen langs en voor de rest ga ik naar mijn andere oma zondag en vier het pas 1 augustus - samen met mijn zusje. Gewoon en relax dagje. ^^
Morgen ga ik eindelijk naar HP! Hij kwam natuurlijk uit toen ik op vakantie was, maar nu ga ik morgen er heen. Ik ben benieuwd.

Ik ben gisterenochtend naar de stad geweest en ik heb een nieuwe mobiel gekocht! :o En dit is 'm geworden!
http://nl.samsungmobile.com/mobiele-telefoons/samsung-star-s5230
Gisterenmiddag heb ik alleen maar met m'n mobiel zitten spelen (A) en, oja, met m'n nieuwe Wii spel gespeeld!
http://www.nintendo.nl/NOE/nl_NL/games/wii/wii_sports_resort_12541.html Ik heb gepingpongd, gewaterskied, parachute gesprongen, gefietst, in een vliegtuig gevlogen en nog meer...
De verveling is dus even voor een tijdje afgelopen!

OPMERKING NADIEN, VOORAF: Sorry dat ik jullie hiermee lastigval. Het moest er gewoon even uit. Lees het niet als je geen zin hebt in andermans sneue problemen.


Hè, bah.

Het is weer vakantie hoor! :roll:
En voor mij geen verveling - dat niet - maar dat andere, dat ene wat gebeurt zodra m'n pa en ma samen thuis zijn en mijn broer zich verveelt.
Mijn ouders maken ruzie.
Mijn broer houdt zich bezig met de ultieme tijdverdrijf; zusje pesten.
En zodra ik ook maar íémand op zijn/haar onmogelijke gedrag wijs krijg ik de wind van voren en zijn ze het opeens allemaal met elkaar eens: Levina moet haar bek houden.
Wat ik ook zeg, wat er ook gebeurt, ik doe het fout.
En ja, ik kan heus wel tegen een beetje plagen en zo, zeker wel, ik ben het gewend, maar soms gaat het gewoon te ver.
Zoals elke keer als mijn broer zegt dat nadrukkelijk zegt dat mijn aanwezigheid in ons gezin ongewenst is. "Wanneer was het hier ook alweer léúk in huis? Oh ja - vijftien jaar geleden!" en such. Ik snap ook wel dat dat hele gewone pesterijtes zijn die iedereen met een grote broer of zus wel eens te horen heeft gekregen, maar ik heb het gevoel dat hij het echt meent, zo vaak dat hij het zegt. Dat soort dingen. En dingen als: "Ooeeeeeeh, zit je weer de hele tijd op schríjsels! Kijk mama, volgens mij wil ze schríjfster worden! HIHIHI!" Dee-dee (van Dexter) style, maar dan is hij een jongen van bijna twintig.
En als ik dus zeg dat ik hem helemaal beu ben met zijn gepest en geplaag, zegt hij alleen maar dat ik me aanstel en ik alles veel te serieus neem.
Stel ik me aan? vraag ik me dan af.
En als ik alles zo verkeerd zie, WAAROM WIL NIEMAND MIJ DAN VERTELLEN WAT ZE WERKELIJK VINDEN?
Als ik vraag: "Maar wat bedóél je dan?" mompelen mijn moeder en broer dat ik "dat toch wel begrijp en blabla".

NEEN. Ik begrijp het niet.
Dus ik zit met een probleem. Mijn moeder en mijn broer zeggen dat ik me aanstel in wat ik voel, maar doen geen moeite om uit te leggen hoe het dan wél bedoeld is. Wat ik dan wél zou moeten voelen. Ik doe alles verkeerd, zeggen ze, maar wát er verkeerd is aan wat ik doe, dat krijg ik niet te horen. En wat schiet ik daar nu weer mee op?
Ik moet mezelf verbeteren - that message is pretty clear - en dat wil ik ook best, en ik probeer het ook, maar godjesus ze mogen ook wel zeggen hoe, want dan kan ik tenminste wat met al hun kritiek.

En aan de andere kant weet ik niet eens óf ik wel overdrijf, of dat ze dat alleen maar zeggen omdat ik juist m'n vinger op de zere plek leg.
Een lanterfantende, negentienjarige puber zegt dat ik een leven moet gaan zoeken.
Mijn moeder, die het mij en mijn vader serieus verwijt als WIJ, HAAR spullen niet hebben opgeruimd, zegt dat ik eerst bij mezelf moet kijken voordat ik anderen bekritiseer.
Misschien moet ik wel helemaal niet toegeven, niet aannemen wat ze zeggen met hun hypocrisie, maar gewoon blijven waar ik ben. Maar waarom werkt iedereen me daarbij tegen?

En mijn zus heeft aangeboden dat ik naar haar toe kom voor een week ipv met mijn ouders op vakantie te gaan, maar ten eerste heeft ze zelf echt heel veel aan haar hoofd (ze heeft obesitas, een kinderwens, een halfverbouwd huis, carpale-tunnelsyndroom en het polycysteus-ovariumsyndroom. Google maar) en loop daar ook maar in de weg.
Bovendien ben ik niet het type om weg te lopen van een probleem, maar het op te lossen. Weglopen lost geen probleem op als je ook weer terug moet.

Blup.

Wat een problemen allemaal...

Ik heb geen tijd om te reageren, maar waarschijnlijk doe ik dat nog wel.

Ik snap niet hoe mensen kunnen denken dat je je aanstelt in je gevoel. Mijn gevoelens kan ik onmogelijk veranderen, verminderen, vermeerderen, verplaatsen, vernietigen, of op welke wijze dan ook ombuigen zodat ze niet de gevoelens zijn die ze eigenlijk zijn. Ik denk ook dat je je dan onmogelijk kunt veranderen, omdat het niet iets is dat je zomaar even van de een op de andere dag veranderd. Je kunt het wel niet laten merken, maar dan is het er nog steeds. Maargoed.

Ik heb het probleem zelf ook wel, maar in minder mate. Dat komt ervan als je geen grote broer hebt, maar een grote zus die nooit thuis is. En de laatste tijd valt het mee met mijn ouders. Ze zeuren niet meer. Maar dat kan ook komen doordat ik weg ga als het maar even kan. Ik heb dus ook geen oplossing voor je

Nou, fijn hoor, hier was het tijdens het eten ook erg gezellig... Niet dus. -_____________-
M'n vader begon weer over vanochtend (toen was ik redelijk chagrijnig en hadden we soort van ruzie) en toen escaleerde het weer. Resulterend in een ruzie tussen m'n vader, m'n moeder en ik, over of de Zwarte Cross (die op dat moment op de radio besproken werd) dan wel niet vorig jaar ook al bij de Publieke Omproep was uitgezonden. (Inderdaad, het ging nergens over.)
M'n vader ging natuurlijk gelijk weer door over het eerder aangesneden onderwerp (dat ik altijd een te grote mond heb etc.) en dat die "meneer naast me" (ik dus) daar maar eens mee op moest houden... Waarna m'n moeder weer boos werd.
Tsja, ik heb nu besloten hem vanavond te negeren. Nu nog even beslissen wat ik morgen doe als ik verplicht-vrijwillig mee moet naar één van m'n zussen waar m'n ouders gaan helpen schilderen...
Ik ga maar weer eens, m'n kamer opruimen ofzo... In ieder geval iets doen, waarmee ik hem kan negeren atm.