Where is that voice coming from...?

Levina schreef:^ dat. is. echt. GEWELDIG!! Zomaar toevallig, je liep binnen en daar zag je hem? (Btw, hij heeft toch ook Midsomer Murders geschreven?)

Zo ging het nog net niet. Ik kwam binnen rond een uur of 2 in die winkel en toen zag ik een poster hangen dat hij om half 5 kwam signeren. En hij heeft inderdaad ook een paar afleveringen van Midsomer Murders geschreven, zes volgens imdb, en verder nog een hoop andere series waar hij dingen voor geschreven heeft.

^ Oh, oké. *sleepyheaded*

Ik ben best wel heel erg pissed op mijn ouders; ik ben er net achter gekomen dat ze mijn tekstbestanden op de computer lezen! Ik zag toen ik word opstartte bij de vier laatst-geopende bestanden een paar privé documenten van mij staan, terwijl ik altijd als ik zo'n document heb geopend vier andere bestanden (voor school en zo) open, zodat míjn bestand níét bij die laatste vier staat. (Soms ben ik te lui voor wachtwoorden)
Echt... gadverdamme. Ik kan er gewoon niet tegen, het is alsof ze in mijn dagboek hebben gelezen (waar ik ze nu ook wel voor aan zie, btw) en ik voel me heel erg bloot en bekeken. Zoiets kan je gewoon niet maken, als ouder ook niet!

Mijn broer heeft een eigen laptop, mijn moeder ook, mijn vader en ik 'delen' een laptop, en we hebben één computer die iedereen mag gebruiken. Mijn vader wil absoluut niet dat we eigen windows-accounts hebben, dus iedereen heeft op die computer een eigen mapje voor de documenten, en op die computer hadden ze dus mijn bestanden gelezen.

Ik ben er eigenlijk een beetje misselijk van, er stonden echt dingen in die ze niet mochten weten en ik durf ze er daarom ook niet op aan te spreken. Jakkes.

EDIT:
Mijn msn-schermafbeelding nu:

Dat is behoorlijk rot voor je, maar weet je echt zeker dat ze dingen gelezen hebben? Misschien ben je de laatste keer gewoon vergeten om nog vier bestanden te openen. Kan best gebeuren, hoor, ook als je dat normaalgezien altijd doet.

Nee, ik weet het zeker. Dit waren zeg maar de laatste vier:

1. Privébestand van mij
2. Werkbestand van mijn moeder
3. Schoolbestand van mij
4. Schoolbestand van mij

Waarbij 1 het laatst en 4 het eerst is geopend...

IK KRIJG KAARTJES VOOR COLDPLAY VOOR MIJN VERJAARDAG!!!!!

:affraid:

Levina, dat lijkt me echt vreselijk! Dat je ouders je bestanden doorkijken dan, niet dat je kaartjes voor Coldplay hebt.

Ik laat mijn ouders ook nooit verhalen lezen van mij ofzo. Ik zeg ook (bijna) nooit een mening over iets, want meestal vinden ze het toch weer te raar, te zeurderig, of ja, er is altijd wel iets. Volgens mij zouden ze liever een andere dochter hebben gewild. Een die niet nadenkt over van alles en nog wat (ze zeggen wel meer dan eens: 'Och, komt de psycholoog weer'), een die niet lezen en schrijven als obsessieve liefde heeft (mijn moeder vind dat ik me meer met school moet bezighouden en met alle dingen die zij interessant vind, in plaats van te schrijven en te lezen), een die niet verlegen wegduikt als iemand 'hoi' zegt. Jaja, ik durf gewoon geen 'hoi' te zeggen tegen mensen die ik niet goed ken en mijn ouders zien dat als 'onvriendelijk' en 'chagrijnig'.

Maarja, zo erg zit ik er niet mee. Al is het soms wel vreselijk. Ik kan nooit echt mijn mening over iets zeggen voordat ik alweer een opmerking krijg. En ik zit nu wel hier te zeuren over mijn ouders, maar ik weet heel zeker dat ik het vreselijk zou vinden als ze er niet waren. Maar ik verwijt mijn ouders toch wel een paar dingen. Ach ja, laat ook maar. xD

Veel plezier bij coldplay! Ik ben héél blij voor je! Ik krijg voor mijn verjaardag kleren van mijn ouders... Ik hou helemaal niet van die materiele dingen, behalve als het boeken zijn, maar mijn moeder weigert me botweg om een boek te kopen. Na lang zeuren krijg ik wel Eclips (hoop ik), maar toen ik vroeg aan mijn zus of ze me ook nog een boek wilde kopen, was het zo van: 'Nee, doe dat maar niet. Koop haar maar een leuk truitje ofzo, dat is toch veel leuker, Milou?'
Ik heb maar geknikt, want als ik nee zeg, drijft ze toch gewoon haar eigen zin door en dan maak ik het alleen maar moeilijk dan dat het al is.

Dat wordt gaan werken in de Appie Hein, want mijn verjaardagsgeld heb ik nodig voor van alles en nog wat onvrijwillige uitgaves. Haha, zo erg vind ik dat ook weer niet, maar ik vind het wel erg dat ik dingen krijg voor mijn verjaardag waar ik helemaal niet zo blij om ben. Maar ik wil 10% ofzo van alles wat ik verdien niet uitgeven. Dat leert me hopelijk een beetje sparen en dan heb ik later ook nog iets voor mijn studie ofzo. Er kan altijd wel iets zijn waarvoor je geld nodig hebt.

Wat een doodheid hier. Moet ik mijn cursus EHBO erbij halen? Hartmassage doen of zo?

Hahaha, ja.
Ik ga misschien als ik 16 ben (en dat is over een jaar en tien dagen) weer een EHBO cursus doen, dan kan ik ook hartmassage leren. Daar moet je namelijk zestien voor zijn.

Ach ja.

Ik heb nu vakantie, en de laatste weken heb ik het ontzettend druk gehad met allerlei toetsen en werkstukken en projecten, ben gisteren op excursie naar leiden geweest (RMO en Naturalis, was natuurlijk heel mooi) en na de meivakantie (die voor mij vanmiddag is begonnen) ga ik een week naar Frankrijk, een uitwisseling met een school in Nantes. En daarna komen de laatste loodjes, de toetsweken en preken over de vierde klas en blablabla.

Aan schrijven kom ik niet, ik heb amper tijd om te lezen - als ik aan vijftig bladzijden op één dag kom is dat veel - en daarbij komt dat ik totaal geen inspiratie heb. Dus, dat was het wel zo'n beetje. Mijn verklaring, excuusjes.

En ik heb een heel gaaf shirt op Ebay besteld:

=D
Voor maar 25 dollar in totaal, dus inclusief verzendkosten. Yay!!

Ik heb voor het eerst hartmassage geleerd toen ik 11 of 12 was, een cursus EHBO van het Rode Kruis voor kinderen van 10-12. Was wel leuk om te doen. Ondertussen hebben ze de richtlijnen voor CPR wel al 2x veranderd, maar kom.

Ik was vandaag naar Rotterdam met school, maar opeens begon mijn buik raar te doen en werd ik helemaal misselijk enzo, dus het was niet echt leuk.

En toen ik me er uiteindelijk maar overheen zette, lukte het wel enigszins, maar begonnen die anderen op elkaar te schelden over waar we nou gingen eten.

Maar ik heb wel 2 boekjes gekocht. (A)

Mijn moeder vindt me getikt en ze vindt ook dat ik er niets aan heb, maar so what? Het is nu toch al gekocht. :cheers:

Morgen nog naar school en dan heb ik ook vakantie. En dan ga ik die twee boeken lezen, een boek lezen dat ik geleend heb, een boek lezen voor Nederlands, een verhaal lezen van een vriend van mij, verhalen lezen hier en reageren en dan ook nog zelf proberen te schrijven!

Blugh, het is zo dood hier dat ik er zelf bijna dood van geraak. En ik ben zowat elke dag op deze site geweest en het is heel deprimerend om dan nooit een nieuw berichtje te zien!

Ik heb een nieuwe usb gekocht! (A)
Met een schuifdop-in-één. Nouja, het dopje zit dus vast aan het ding zelf, dus dat kan ik alvast niet kwijtraken en dan heb ik ook nog zo'n touw, met zo'n klikding eraan gekregen, dus nu kan ik hem al helemaal niet meer kwijtraken. En ik heb van mijn zus een heel schattig disneyfiguur-sleutelhangertje gekregen, dus als ik die er gewoon aan hang, dan kan ik hem ook niet vergeten! Jaja, allemaal voorzorgsmaatregelen. xD
En hij is ook nog eens 4 gb in plaats van 2. (A)

Maar toch mis ik mijn oude wel. =(

En ik moet een verhaal nakijken van 176 bladzijdes in word van een vriendin van mij, maar het is echt een poepsaai verhaal. Ik kan er niets aan doen, maar het genre interesseert me gewoon echt geen zak niet.

Wat voor genre is het dan? :lol:

@ Milou: Oh god, wat lijkt het me vreselijk om iets te moeten nakijken als het zo saai is. Als ik in jou situatie zat had ik het allang opgegeven..!

Ik ben al van mijn vakantie aan het genieten, de Schaduw van de Wind is uitgelezen. Die was zo mooi, echt, wauw. Ik vond het wel zwaar, dus als je toe bent aan iets luchtigs of vrolijks raad ik het niet aan. Maar in alle andere gevallen: lezen!!!

Voor de rest heb ik eigenlijk niet veel te melden. Zondag ben ik jarig, maar niemand kan komen. Yay.

Levina schreef:@ Milou: Oh god, wat lijkt het me vreselijk om iets te moeten nakijken als het zo saai is. Als ik in jou situatie zat had ik het allang opgegeven..!

Ik ben al van mijn vakantie aan het genieten, de Schaduw van de Wind is uitgelezen. Die was zo mooi, echt, wauw. Ik vond het wel zwaar, dus als je toe bent aan iets luchtigs of vrolijks raad ik het niet aan. Maar in alle andere gevallen: lezen!!!

Voor de rest heb ik eigenlijk niet veel te melden. Zondag ben ik jarig, maar niemand kan komen. Yay.

Het is een goede vriendin en ik ben de enige die iets meer weet over het schrijven van de mensen aan wie ze het laat lezen en waaraan ze vraagt om het na te kijken, dus ik zal wel moeten!

Maar in verhalen zijn er altijd problemen, dus meestal gaan verhalen niet over iets vrolijks. xD Het is best wel grappig, want iedereen heeft het liefst zo min mogelijk problemen, maar als ze er over lezen vinden de meeste het prachtig! Ach ja, ik ben nu bezig aan iets 'vrolijks', maar wat ik eerder 'iets lichts' zou noemen.

En alvast proficiat! En bij mijn verjaardag kon ook niemand komen! Mijn 3 neefjes van de vier kwamen niet en al mijn vriendinnen/vrienden hadden iets met Pasen. Niet dat het me zoveel boeit ofzo, maar van een neefje boeit het me wel wat. Want volgens mij ontloopt hij me, omdat ik zijn sigaretten weigerde. Achja, ik heb er geen spijt van, maar als hij me vanwege die reden niet meer moet ofzo, dan moet hij het zelf weten. Alleen jammer, want we konden het altijd prima met elkaar vinden.

@ Celeste: Het genre is Fantasie. Puur fantasie. Er is niets 'echts' aan. En ze zei van te voren ook al: Milou, het is echt geen gevoelsverhaal, dus waarschijnlijk vind je het niet zo leuk.
En daar had ze ook gelijk in. Het is gewoon fantasie, maar niets anders. Er zit totaal geen gevoel in. Nada noppes. En tja, dat is meestal wel wat ik belangrijk vind in een verhaal. Eigenlijk vind ik de gevoelens en gedachtes het allerbelangrijkste. Want een verhaal zonder gevoel bestaat niet. Dan kun je nog zo'n spannende gebeurtenissen hebben, maar als die persoon die je beschrijft gewoon een robot is en geen angst kan voelen, dan is het nog niet spannend, vind ik.

I'm back!
Zo, dat moest ik even kwijt xD Toneel is afgelopen, ik heb vakantie en ben terug van weggeweest. Ik zal proberen het forum weer wat actiever te krijgen, te beginnen bij mezelf nu ik weer tijd heb.
Ik moet alleen nog bijkomen van EFF gisteren en vandaag ook al een lange dag doordat zo een vriendin komt logeren en we een Harry Potter marathon gaan houden - alle films achter elkaar kijken - dus dan ben ik helemaal kapot. Het wordt wel een leuke tijd.
Tips en alles om het forum weer actief te krijgen, zijn welkom en kunnen terecht op het ideeënbord.

Welcome back zal ik dan maar zeggen?

En tips? Nee, die heb ik niet, maar er moeten echt wel meer mensen zijn die wel eens schrijven of die het leuk vinden om iets te lezen van amateurtjes. xD

Ik ben nu bezig in De Tweeling, de film was zo mooi! Ik moest helemaal huilen, maar dat ligt gewoon aan mij, denk ik.

En ik heb geschreven aan een verhaal, maar het lukt gewoon niet. Ik wil op alles letten, dat ik juist alles vergeet wat er in moet staan. Ik ben echt heel slecht in gebeurtenissen beschrijven. Dus... Iemand tips?

Ik weet niet goed wat je bedoeld met gebeurtenissen, aangezien een verhaal volgens mij sowieso uit gebeurtenissen bestaat, dus misschien bedoel je iets specifiekers? In elk geval, ik probeer altijd de 'film' van de gebeurtenissen in mijn hoofd te laten afspelen en dan beschrijf ik wat er gebeurt. Ik weet niet of het de beste manier is, want ik denk dat ik soms wat te gedetailleerd schrijf, omdat ik wil dat lezers precies dezelfde film zien als ik, maar het helpt wel om de gebeurtenissen logisch op elkaar te laten volgen. Je 'ziet' als het ware of iemand rechtstaat of zit, of iemand met zijn rug naar iemand anders staat of die persoon net diep in de ogen kijkt,...

Ja, dat doe ik ook altijd! Alleen heb ik geen film, maar beelden. En bij die beelden dan de stemmen in mijn hoofd zeg maar. Een film gaat veel te snel voor mij, dat is waarschijnlijk ook de reden waarom ik niet vaak tv kijk. Of ik ga op mijn gevoel af, want soms klopt het voor mijn gevoel niet en dan moet het gewoon anders.

En ik bedoel stukjes die wel belangrijk zijn voor het verhaal, maar niet echt een toegevoegde waarde hebben. Daar ben ik gewoon slecht in. Het begin daarvan tot aan het eind en daartussen.

En het is en blijft het leukste als de lezer een eigen film bedenkt. Tenminste, dat vind ík leuk aan een verhaal. xD
Bijvoorbeeld: Haar pluizige en krullende donkerblonde haar glanste in het maanlicht.

Ik zeg ook maar even wat, maar dan wil ik bedenken hóé het glanste. Je kunt natuurlijk ook zeggen: schitterend ofzo, maar als je als lezer het kan zien hoe het eruit ziet, terwijl het eigenlijk niet zo hoeft te zijn, tja, dat is gewoon fantasie hebben.

Eh, volgens mij is het 'glansde', Milou.
En wat betreft de film in mijn hoofd, film gaat inderdaad wel snel, maar het heeft als voordeel dat je het vaak opnieuw kan afspelen en telkens een stukje wijzigen, tot je vindt dat het perfect is. Mijn probleem is vooral, dat de personages in de film in mijn hoofd meestal Engels spreken. En aangezien ik in het Nederlands schrijf, moet ik dat dus altijd vertalen. Op zich niet echt een probleem, maar sommige dingen klinken gewoon ongelooflijk stom in het Nederlands, daar vind ik geen juiste vertaling voor. Soms heb ik echt een vertalende woordenboek nodig om een verhaal te kunnen schrijven. Klinkt waarschijnlijk vreselijk stom, maar ik heb echt nog wel vaak last van woorden die ik gewoon niet in het Nederlands kan vertalen of die ik wel kan vertalen, maar die naar mijn mening niet dezelfde gevoelswaarde hebben. Vreselijk irritant.

Ja, sorry, 'glansde'. Zo'n fouten maak ik wel vaker met mijn onhandige slordigheid. Vergeef me! Ik ben meestal diegene waaraan iedereen iets vraagt van Nederlands, maar zelf schrijf/typ/zeg ik het altijd fout als ik snel moet zijn ofzo.

Laatst ook. Ik had een tien gehad voor mijn Nederlands samenvatting als ik de titel er boven had staan(iets wat ik normaal altijd, écht altijd doe) en ik 'De vakbond verbiedt' had geschreven, i.p.v. van 'verbied'. Aaargh, vreselijk. Vreselijk. Maar ik ben veel te lui om dat hele stuk opnieuw te lezen om alle spellingsfoutjes eruit te halen. Het spreekwoord 'Liever lui dan moe' gaat voor mij dus wel op.

En waarom zou dat met beelden niet kunnen? Met beelden zie je niet alles precies, waardoor je er nog meer aan kan veranderen.
Maar mijn personages spreken geen Engels. En ik vind het best grappig dat de jouwe dat wel doen! Ik vind Engels ook niet echt een mooie taal, ofzo. Ik vind Nederlands, dan Frans, dan Engels en dan Duits, van alle vakken die ik op school heb. Soms praat ik wel eens Engels als ik hardop tegen mijzelf zit te praten wanneer ik een verhaaltje in mijn hoofd heb. xD Een vreemde gewoonte, vraag er maar niets over. :geek:

Oh, er is geen enkele reden waarom dat bij beelden niet zou kunnen. Dat was ook niet wat ik bedoelde, al heb ik mij wel een beetje ongelukkig uitgedrukt. Ik kan mij alleen niet goed iets voorstellen bij jouw 'beelden'. Ik vermoed dat het een soort van foto's zijn, dan? Aangezien je het evengoed film zou kunnen noemen als het bewegende beelden waren. Nou ja, niet dat het zoveel uitmaakt. Ieder zijn eigen manier, daarover valt niet te discussiëren. Wat voor mij werkt, werkt daarom niet voor iemand anders.
En Engels... Ik vind Engels een prachtige taal. Brits Engels dan, Amerikaans Engels vind ik vreselijk. Volgens mij denk ik zowat de helft van de tijd in het Engels. Ik lees regelmatig Engelse boeken. Vroeger enkel wanneer ik van een bepaald boek het origineel wilde lezen (19de eeuwse Engelse literatuur zoals Jane Austen, North and South, Jane Eyre,...) of het boek in het Nederlands nog niet uit was (Harry Potter), maar onlangs was er een boek dat ik wilde lezen (Enigma van Robert Harris) in de bieb uitgeleend in het Nederlands, maar wel aanwezig in het Engels en toen heb ik het gewoon in het Engels gelezen omdat ik geen zin had om te wachten. Ik merk dat het steeds minder uitmaakt of ik een boek in het Nederlands lees of in het Engels. Natuurlijk ga ik in het Engels af en toe iets moeten opzoeken of sommige details missen, maar over het algemeen begrijp ik het verhaal bijna evengoed als in het Nederlands. Ik kijk ook vaak series of films online, zonder Nederlandse ondertiteling. Op dit moment volg ik seizoen 3 van Robin Hood op de BBC en de enige vereiste om het te begrijpen is dat iedereen thuis uit de buurt is, zodat er niet teveel lawaai is, want als ik niet hoor wat er gezegd wordt, kan ik het uiteraard ook niet begrijpen. En verder zijn ook een hoop van mijn schoolboeken in het Engels, dus ik vermoed dat het geen wonder is dat ik op den duur volledig in het Engels begin te denken. Waar ik vooral van hou is van het Engels in de kostuumdrama's, Pride and Prejudice, Jane Eyre, North and South, Persuasion,... en ik hou er ook van dat ze geen onderscheid maken tussen jij en u. Dat is één van de dingen waar ik het meest moeite mee heb wanneer ik moet 'vertalen' wat mijn personages zeggen. U klinkt vaak te stijf en jij niet beleefd genoeg.

Oh, het Engels... *verliefde zucht* Ik lees tegenwoordig evenveel Engels als Nederlands, vertalingen zijn vaak slecht en minder sprekend. Mijn bibliotheek heeft dramatisch weinig Engelstalige boeken, en de boeken die ze hebben zijn voornamelijk thrillers, waar ik totaal geen interesse voor heb. Dus ik koop veel op het internet, en gelukkig zijn originelen minder duur dan vertalingen. (En het werkt me ook niet tegen dat mijn moeder lerares Engels is en het huis heeft volgestouwd met woordenboeken en Brontes.)
Ondertiteling heb ik vorig jaar opgegeven, ik stoor me er zelfs vaak aan.
Dat denken komt me meer dan bekend voor, maar als ik schrijf gaat er toch een knopje om en denk ik gewoon in het Nederlands. Maar als ik met het Frans, Duits, Latijn of Grieks bezig ben, dan gaat het wel eens fout, een paar maanden terug in de Franse les:
Lerares: "Levina, wat had jij bij vraag zes?"
Levina: "Est-ce que il a bonne mine? or A-t-il bonne mine?"
Mijn personages spreken trouwens alle talen die ik beheers, ik betrap ze zelfs wel eens op internetslang.

Goed, genoeg gepraat over mezelf.

Milou, ik snap denk ik wat je bedoelt met "beelden" en "gebeurtenissen", en ik heb hetzelfde probleem als jij. Action vs. thought, eindeloos kunnen uitdijen over een bepaalde gedachte, iets tot in de puntjes beschrijven, stream of thought, maar als er een gebeurtenis, een actie, beschreven moet worden om het verhaal door te zetten, loop ik vast. Het enige wat ik je kan aanraden is erop te letten in boeken, hoe de schrijver het oplost, hoe hij/zij overgaat tot handeling.

Vertalingen zijn inderdaad meestal niet al te best vertaald. Daar heb je gelijk in, maar het probleem wat ik bij boeken in het Engels heb is dat ik het boek niet lees. Ik lees niet zoals ik in het Nederlands dat boek lees. Ik wil niet alleen een boek begrijpen, maar ik wil het ook gewoon écht lezen. En misschien ligt het ook wel door mijn baggere Engels en het feit dat ik de taal niet echt mooi vind en die grammatica-dingen, maar ontiegelijk lastig vind, maar ik lees toch véél liever Nederlands.

Misschien dat ik, als ik over een paar jaar hopelijk mijn atheneum-diploma heb en als ik dan ga studeren, wel Engels zal kunnen lezen. Maar voor nu vind ik het nog niets voor mij.

Levina
Ja, dat is dus precies hetzelfde probleem als wat ik ook heb en ik ben ook van plan te kijken in boeken hoe de schrijvers het daar opgelost hebben, maar meestal is het bij hun heel natuurlijk en bij mij juist niet. En daar moet ik eigenlijk nog even heel goed in oefenen. Dat het niet gemaakt overkomt en het ook nog leuk is om te lezen.

Daarom moet je gaan kijken hoe ze dat doen: hoe komt het dat het zo natuurlijk gaat bij hun, maar bij mij niet? Door goed naar jouw tekst te kijken, en goed naar die van anderen, kun je er misschien wel achter komen. Niet alles gaat vanzelf, echt niet.

Ik heb echt een bizarre dag meegemaakt.
Mijn oma woont in Amsterdam, lijdt aan Alzheimer, is een paar maanden geleden met spoed overgeplaatst van haar flatje waar ze jaren (40 à 50) heeft gewoond, naar een verzorgingstehuis. Nu restte mijn moeder, haar broer, zijn vriendin en ik vandaag de taak om op te ruimen in haar oude appartementje, een onmogelijke klus. Overal liggen ansichtkaarten van tien jaar geleden, boeken met papiertjes ertussen gestoken, tuttels, frutsels, prullaria, cd's, kasten vol kleding die ze in haar leven heeft verzameld, niet in staat iets weg te kunnen gooien. Een stapel met plusminus vijftig verschillende papieren servetten, en ik hoor haar nog zó zeggen; leuk zeg, die servetjes, die bewaar ik, Levina, dat is toch leuk, toch zonde om weg te gooien?
We zijn in totaal drie uur bezig geweest en we zijn nog niet eens op een vijfde van alle zooi, maar er is al zo veel weggedaan dat ik me de komende weken niet schuldig hoef te voelen: drie zakken voor het leger des heils en een hele verhuisdoos naar de kringloopwinkel.
Haha, ik mocht een heel leuk glazen wandlampje meenemen waar ik als kind al verkikkerd op was, en alle boeken die ik wilde hebben.
Dus nu heb ik, bijna allemaal in hardcover en uitstekende conditie:

• Jean-Claude Carrière - Einstein, vertel eens
  
• Rani Manicka - De Reistmoeder
  
• Arthur Japin - De Overgave
  
• Arnon Grunberg - Tirza
  
• Mr. H. Hardenberg - Liefde in de Pruikentijd
  
• Harry Mullisch - De ondekking van de hemel
  
• Roald Dahl - Alle verhalen
  

Oh ja, en de boekenweekgeschenken van de laatste zes jaar, behalve die van dit jaar - mijn oma kan niet meer lezen - maar die heb ik zelf.

Daarna zijn we naar mijn oma zelf toegegaan, die als een kind zo blij was toen ze mij en mijn moeder zag dat ze spontaan begon te huilen en tegen elke ziel die we tegenkwamen - continent of niet - haar blijdschap uitte door nog een lading vreugdetraantjes en de uitroep: "Kijk toch eens, mijn dochters" - ze heeft maar één dochter en dat is mijn moeder - "zijn gekomen, helemaal uit zeeland!"
Toen we haar vertelden dat mijn zus Anna verloofd is, wist ze niet meer wie dat was, en vroeg ze of dat een zusje van mijn moeder was. Mijn vader's naam, noch zijn gezicht herkende ze, maar dat is misschien maar goed ook - erg dol was ze toch niet op hem.

Dus, dat was mijn dag.

Twilighters: Is het iemand anders opgevallen dat topaas zou helpen tegen hart- en vaatziekten en spataderen en de bloedsomloop zou stimuleren?

Levina, ik wist dat al heel erg lang. Ik ben altijd al geínteresseerd geweest in edelstenendingetjes!

En een boek van Harry Mullisch! Ik mag ook boekjes hebben die mijn ouders bewaard hebben, maar niet op mijn kamer, want anders komt er teveel rotzooi volgens mijn moeder. Achja, als ik ze maar kan lezen!

Ik ben vandaag naar een vriendin van me gegaan die ik al lang niet meer gezien had. Het was leuk. Ik heb heel veel dingetjes gekocht! Nouja, redelijk veel. Aan het einde kwamen vrienden van haar langs en tja, ik vond ze niet echt leuk. Vriendin van mij smste al:
'Als je het niet leuk vindt, sms me en we gaan terug.'

En ik vond het ook niet leuk. Ze rookten en tja, ze waren gewoon echt mijn type mensen niet. Daar hoor ik niet bij en zij ook niet, vind ik en zij vindt dat zelf ook, maar toch vind ze ze aardig.

En ik ben nu nog meer er van overtuigd dat toeval geen toeval is. Al geloofde ik eigenlijk nooit echt in toeval.