Reactietopic

Reactietopic

Hier mag je reacties posten op de verhalen van een ander. Ook kan je hier complimenten, tips en anderen dingen kwijt over de verhalen. Blijf wel beleefd en ga niet schelden! Ga ook niet van die nutteloze berichtjes posten, want die worden verwijdert en kan het ook zijn, als het te vaak gebeurd, dat je een tijdelijke ban krijgt van de bieb of misschien zelfs van het hele forum! Ook kan het zijn dat je eigen topic gesloten wordt dan om die reden, als je er eentje hebt...

Veel plezier!

Melanie
Melanie ik had je gedichten gelezen.
Die van badeend was toch van die wedstrijd op z.eu, hè? Ik moest wel lachen om de titel XD Maar toen kwam het gedicht zelf en toen vond ik hem best mooi (A)

Ik vind je gedichten best goed hoor! Alleen lees ik soms een regel en dan denk ik: Dit had wel beter geklonken. Dan vloeit het beter, snap je? Dan moet je het zeg maar hardop voorlezen en dan hoor je (waarschijnlijk) wat beter is. Maar ik vind dat je het toch best goed kunt! Beter als mij in ieder geval. Op dit moment kan ik alleen maar gedichten schrijven over... over... naja niks eigenlijk.

Celeste
Celeste ik had je enige gedichtje gelezen! En ik vind hem echt heel erg leuk! Je moet meer gedichtjes maken, want het is echt zo'n klein gedichtje dat ik leuk vind om te lezen. Van die hele verhalen vind ik dus ook niks. Ik vond hem echt héél leuk, dus eh, ja, hij was leuk. Meer heb ik eigenlijk niet te zeggen.

Levina

Omg je eerste gedichtje is super! Ik kon me helemaal inleven en vond het erg mooi geschreven. Je tweede was trouwens ook leuk hoor Ga vooral door met gedichten schrijven!

^ Ooh :shock: , dankjewel!! Ik had nog helemaal niet gezien dat ik een reactie had gekregen... Leuke verrassing, dus.

Goed, ik wilde even reageren op een paar gedichten. Nu heb ik totaal geen verstand van poëzie. Op het technische gebied kan ik alleen zien of een gedicht slecht is of niet. En als het niet slecht is kan ik alleen zeggen of het me aansprak of niet (wat per persoon dus kan verschillen), maar niet hoe goed het was. Neem dus mijn reactie een beetje met een korrel zout, goed?

Esther:
Tja, sorry dat ik het zeg, maar van dit gedicht stond ik niet te springen. Weet je nog wat ik je ooit heb gezegd, over hoe belangrijk een ritme is in een gedicht? In dit gedicht kan ik het ritme niet vinden en niet begrijpen. Ik steeds het gevoel dat er iets niet klopt en dat stoort heel erg. Ik wil niet zeggen dat er geen ritme in zit, want misschien zit hij er wel, maar kan ik hem niet vinden.
Bovendien zitten er een boel spelfouten in:

Een rilling verspreid zich over mijn lichaam --> Verspreidt, en ik vind door beter klinken
Wanneer ik de zachte klanken hoor
Ik zou willen vliegen
Vliegen op de melodie

Een samenspel van instrumenten
Laten mijn hart toch even stoppen --> Samenspel is enkelvoud, laten dus ook. Laat.
Laten mij rustig heen en weer wiegen --> Idem dito
Laten mij betoveren door haar pracht --> Idem dito, haar is natuurlijk hun. Bovendien mag je hier officieel volgens het Nederlands geen haar zeggen, omdat het samenspel onzijdig is, en niet vrouwelijk. Op de cd die bij je Nederlandse boek hebt gekregen, zit een klein programmaatje, 'iFinger'. Dat is een woordenboek, en als je daar een woord intypt kun je meteen zien of het woord mannelijk, vrouwelijk of onzijdig is.

Mijn adem stokt
Wanneer de violensnaren haar intree brengen --> Violensnaren is geen Nederlands, Vioolsnaren is het goede woord. En haar is hier hetzelfde verhaal als net, het moet hun zijn.Dus: nee. Let for Christ's sake eindelijk eens op je ritme en je Nederlands, want het is zo'n zonde dat je dat niet doet... Sorry!
Oh, en in je banner en topictitel zit een spelfout: Esther's Dromen moet worden: Esthers Dromen.

Celeste: Ik vind je laatste gedichtje forgetting lief. Ik kan altijd erg blij worden van jouw poëzie. Met lieve woordjes kan je toch een vrij grote boodschap afgeven, dat is echt knap. Vaak gaan mensen in gedichten opeens grote woorden gebruiken, maar jij laat zien dat dat niet nodig is. Wel heb ik het gevoel dat de eerste stofe over een ander soort vergeten gaat dan de tweede, maar dat ligt waarschijnlijk aan mij.

Milou: Over je titelloze gedichtje: het is inderdaad geen meesterwerk, maar ik niet dat dat hoeft te betekenen dat het geen titel verdient. Maar ja, dat blijft je eigen keuze...
Ik vind het eerlijk gezegd meer een versje, iets dat ik in een poëzieboekje zou zetten, dan dat het echt een gedicht is. Voor de rest is er weinig echt mis mee, dus kan ik er dus weinig over zeggen. Sorry dat je helemaal niks aan me hebt!

Soetkin: Je weet niet wat je me aandoet met je schijfkunsten. Dan probeer ik in één klap een heel forum een reactie te geven, maar ja, dan sta jij er weer tussen met iets geniaals. Dan weet ik niet meer wat ik moet erover zeggen...
Het enige wat ik kan opmerken is dat je bij elk gedicht eindigt met een liefdesverklaring, en hoewel je dat telkens op een originele manier doet, vooral in het laatste gedicht, is dat niet mijn favoriete manier hoe een gedicht eindigt. Maar daar kan jij natuurlijk ook weinig aan doen.
Ach ja, blijf vooral schrijven, en dan komt het allemaal wel goed.
(Het is niet eerlijk, nu ik jouw gedichten heb gelezen ben ik opeens veel kritischer tegenover die van de anderen. Voortaan lees ik jouw schrijfsels als laatste!)

Sharon: Ik ben niet zo te spreken over jouw gedichten, omdat het allemaal zo nadrukkelijk rijmt. Er is werkelijk geen enkele zin die niet bedoeld is om op de vorige te rijmen. Als je jezelf niet de vrijheid van eindrijmloze poëzie geeft, blijven je gedichten een beetje steken op het niveau 'sinterklaasgedicht'. En dan krijg je clichés:
"Iemand waarvan je kan houden
Iemand waarop je kunt bouwen"
Dat kan toch echt niet meer? Sorry als het hard overkomt, maar ik denk dat het echt helpt als je het rijmen loslaat.

Melanie: Jouw gedichten... Ze zijn wel aardig, maar op een of andere manier raken ze me niet echt. Je schrijft over voorspelbare dingen, waardoor je gedichten een beetje oppervlakkig worden. Ik heb niet het gevoel dat de dingen waarover jij schijft echt zijn... Misschien kan je beter schrijven over dingen die jij hebt meegemaakt of gezien, in het echt. Zodra het echt is, wordt het ook meteen makkelijker om erover te schrijven alsof het echt is, heb ik ervaren.
Er zitten trouwens ook nog spelfouten hier en daar...

@ Levina: Bedankt voor je reactie. Je hebt gelijk over die liefdesverklaringen maar alledrie de gedichtjes heb ik geschreven voor een project voor de les Nederlands op school, waarbij we in groepjes allemaal iets verschillends moesten doen rond een bepaald thema. Het thema van onze groep was vriendschap en verliefdheid en ik heb er toen voor gekozen om een paar liefdesgedichtjes te schrijven. Vandaar.

Levina schreef:
Sharon: Ik ben niet zo te spreken over jouw gedichten, omdat het allemaal zo nadrukkelijk rijmt. Er is werkelijk geen enkele zin die niet bedoeld is om op de vorige te rijmen. Als je jezelf niet de vrijheid van eindrijmloze poëzie geeft, blijven je gedichten een beetje steken op het niveau 'sinterklaasgedicht'. En dan krijg je clichés:
"Iemand waarvan je kan houden
Iemand waarop je kunt bouwen"
Dat kan toch echt niet meer? Sorry als het hard overkomt, maar ik denk dat het echt helpt als je het rijmen loslaat.

Het komt niet hard over hoor. Ik schrijf nauwelijks gedichten, heel soms uit verveling. Deze zijn ook weer een hele tijd oud en ik besloot het gewoon maar op te zetten toen er nauwelijks nog wat op het forum stond. Ik schrijf veel liever verhalen en soms maak ik gewoon iets bij een persoon of gebeurtenis wat mij juist inspiratie en een beter beeld ervan geeft, maar die zijn juist vaak Engels ;P

[quote="Levina"]

Esther:
Tja, sorry dat ik het zeg, maar van dit gedicht stond ik niet te springen. Weet je nog wat ik je ooit heb gezegd, over hoe belangrijk een ritme is in een gedicht? In dit gedicht kan ik het ritme niet vinden en niet begrijpen. Ik steeds het gevoel dat er iets niet klopt en dat stoort heel erg. Ik wil niet zeggen dat er geen ritme in zit, want misschien zit hij er wel, maar kan ik hem niet vinden.
Bovendien zitten er een boel spelfouten in:

Een rilling verspreid zich over mijn lichaam --> Verspreidt, en ik vind door beter klinken
Wanneer ik de zachte klanken hoor
Ik zou willen vliegen
Vliegen op de melodie

Een samenspel van instrumenten
Laten mijn hart toch even stoppen --> Samenspel is enkelvoud, laten dus ook. Laat.
Laten mij rustig heen en weer wiegen --> Idem dito
Laten mij betoveren door haar pracht --> Idem dito, haar is natuurlijk hun. Bovendien mag je hier officieel volgens het Nederlands geen haar zeggen, omdat het samenspel onzijdig is, en niet vrouwelijk. Op de cd die bij je Nederlandse boek hebt gekregen, zit een klein programmaatje, 'iFinger'. Dat is een woordenboek, en als je daar een woord intypt kun je meteen zien of het woord mannelijk, vrouwelijk of onzijdig is.

Mijn adem stokt
Wanneer de violensnaren haar intree brengen --> Violensnaren is geen Nederlands, Vioolsnaren is het goede woord. En haar is hier hetzelfde verhaal als net, het moet hun zijn.Dus: nee. Let for Christ's sake eindelijk eens op je ritme en je Nederlands, want het is zo'n zonde dat je dat niet doet... Sorry!
Oh, en in je banner en topictitel zit een spelfout: Esther's Dromen moet worden: Esthers Dromen.


Dankje voor je tips

En voordat je dit bericht had geplaatst had ik al een paar foutjes verbeterd [meervoud, verspreidt, etc] en toen ik zei over dat ik geen titel wist, zei jij Esther's dromen. Dus ik dacht dat het wel goed zou zijnxD Maar dan ga ik dat ook even veranderen

Levina, aangezien je zelf zo'n uitgebreide reactie hebt geschreven, vind ik dat je zelf ook wel recht hebt op een reactie. Niet dat ik veel zinnigs kan zeggen over je gedichten. Alleen maar dat ik ze echt mooi vind. Vooral het eerste vond ik erg mooi. Alledrie vind ik ze goed geschreven. Gedichten boeien mij meestal niet zo, omdat ze vaak ofwel te kinderachtig zijn (idiote rijmschema's en zo) of anders vaak net te ingewikkeld, van die gedichten waarbij ik er totaal geen idee van heb waarover de dichter het nu in godsnaam heeft. Jouw gedichtjes zitten daar perfect tussenin. Je zegt niet echt letterlijk waar je gedicht over gaat, maar het valt wel af te leiden uit de woorden, de beelden die je gebruikt. Mooie beelden.

Wauw, dankjewel!! Wat een compliment! :oops: Ik weet echt even niet wat ik moet antwoorden, alleen dat ik nu heel erg trots ben...
Ik moet wel zeggen dat ik de eerste ook het beste vind, maar dat het me sindsdien (en ik heb deze geschreven in september of begin oktober voor Nederlands) niet meer is gelukt zo'n gedicht te schrijven. Maar ik blijf het proberen!

Levina, Ik las net je gedicht Verdediging en... Wow. *is sprakeloos* Ik zou heel graag iets zinvols zeggen, maar verder dan 'Wow' kom ik echt niet. Je hebt zonet mijn lichte aversie tegenover poëzie als sneeuw voor de zon doen verdwijnen en in de plaats daarvan wil ik nu meer gedichten van jou lezen.

Tjéééé.... Ik reageer nu pas omdat ik de hoop had dat ik misschien na een dag wél iets wist te zeggen, maar die hoop kwam niet uit. Dus nu weet ik nog steeds niet wat ik moet zeggen.
Dus: Wauw, en, dankjewel!!! :shock:

Merdyff schreef:Levina, Ik las net je gedicht Verdediging en... Wow. *is sprakeloos* Ik zou heel graag iets zinvols zeggen, maar verder dan 'Wow' kom ik echt niet. Je hebt zonet mijn lichte aversie tegenover poëzie als sneeuw voor de zon doen verdwijnen en in de plaats daarvan wil ik nu meer gedichten van jou lezen.

Hier ben ik het helemaal mee eens!

Ik heb al je gedichten (nou ja, die je nog niet zo heel erg lang geleden gepost hebt dan) gelezen, Levina, en ik heb er niet veel over te zeggen, ze waren zeker niet slecht, maar ook niet echt wauw! wat super!, maar Verdediging van jou, nou, die sprong er wel écht uit. Ik heb hem zeker drie keer opnieuw gelezen, want hij is echt mooi. En ja, je mag heel erg trots zijn.

Hihi, dankjewel!! Ik merk ook dat het dichten nu... Ik wil niet zeggen: minder gaat, maar op een of andere manier heb ik geen inspiratiebommen meer die ik bij het schrijven van Verdediging wel had, en in Verdediging heb ik een heleboel heftige emoties gestopt die ik op dat moment voelde, en dat lukt me gewoon niet meer zo goed.
Ik heb wel constant allemaal ideetjes in mijn hoofd en ik ben van plan om een mini-notitieboekje te kopen en dat met een minipotloodje de hele tijd bij me te dragen, uit voorzorg. Misschien kan ik dan beter gevoelens vangen in een gedicht...
Heel erg bedankt voor je compliment! (En trots ben ik zeker! )

Levina, ik begrijp je wel. Zelf lukt schrijven me ook niet goed als ik niet het juiste gevoel heb. Dan kan ik het wel gaan proberen, maar dan lijkt het nergens naar. Dan kan ik beter eerst gewoon onzin gaan schrijven en dan verder gaan, tenminste, dan lukt het bij mij wel.

Ik deed dat vroeger ook altijd, maar als mijn leraren dat dan zien gaan ze altijd lezen enzo, en dat wil ik niet. XD

Celeste: Ik heb je nieuwe gedichten gelezen, en met je ritme en rijm zit het erg goed. Ook roepen je gedichten mooie beelden op, super! Maar wat ik mis, is beeldspraak. Naar mijn smaak zit er te weinig beeldspraak in, je beschrijft heel letterlijk wat je bedoelt en op die manier is er niet veel te raden, te denken en te interpreteren over voor de lezer. Meer metaforen, vergelijkingen etc. in je gedichten stoppen zou ze zeer ten goede komen.

Oké bedankt voor je tip Ik zal er aan denken de volgende keer!

Levina, Ik heb net je laatste gedicht gelezen en ik kreeg er een apart gevoel van. Ik kan niet precies vertellen wat en of het goed of slecht is, voor de kwaliteit van jou gedicht zeg ik goed, maar van het gevoel weet ik het niet. Ik weet niet eens wat ik wil zeggen over je gedicht, behalve dat het goed is. Ik kan me goed voorstellen dat je trots bent op dit gedicht! Ik snapte alleen de eerste strofe niet helemaal, zou je me die uit kunnen leggen? :oops:

Bedankt Milou!!!

De eerste strofe, nou, ik heb dit gedicht in Frankrijk geschreven, en daar zijn ze over het algemeen - zeg maar allemaal - slecht in (de uitspraak van het) Engels. Dus toen ik ging uitleggen dat ik iets níét ging doen (won't = will not => toekomende tijd in de ontkenning), dachten de Fransen dat ik het wél wilde doen (want = wil).
Dus: I won't play volleyball verstonden ze als: I want play volleyball
Tussen want en play hoort nog to, maar daar hadden ze nog nooit van gehoord.

Aaah, ik snap het! Grappig, die fransen en Engels spreken/verstaan.

Jozias, ik heb al wat gezegd op msn over je eerste gedicht, dus nu ga ik het over je tweede gedicht - of je gedichten in het algemeen - hebben.
Right, je tweede gedichtje vind ik qua vorm prima, niets aan doen. Waar ik niet zo'n fan van ben, is het "koele", "afstandelijke", hoe zeg ik dat... Heel beheerst beschrijf je een onderwerp, maar ik kan heel weinig "eigen opvattingen" van jou ontdekken, en hoe jij ergens over voelt. Dat vind ik wel belangrijk bij een gedicht, dat het ergens een bepaalde kijk op heeft.

Ik denk weet dat jij er vast moeite mee gaat hebben dit puntje van kritiek te bewerkstelligen, maar het is zeker de moeite waard om het te proberen!

Levina: Hier dan mijn reactie op jouw gedicht Letterstreven. Ik snapte eerst niet wat je met de titel bedoelde. Maar na het gedicht 2 keer te hebben gelezen, snapte ik je bedoeling. (Dit kan natuurlijk/zal wel aan mij liggen.)
Op zich vind ik het gedicht mooi, alleen ik vind wel dat het taalgebruik af en toe wat vaag is. (Dit kan natuurlijk ook/zal wel ook aan mij liggen.) Ik moest vaak even nadenken wat je nou eigenlijk bedoelde, ik weet dat dit bij gedichten hoort, maar bij dit gedicht van jou duurde het net iets te lang voor mijn gevoel.
Dit wil echter niet zeggen dat het geen mooi/goed gedicht is, of dat ik het niet mooi vind!

^ Bedankt voor je reactie! ^_^
Tsja, de vaagheid, dat doe ik expres. Ik ben dol op vage dingen, en ik vind het ook leuk om gedichten te kunnen interpreteren: Wat bedoelt hij/zij daar nou mee? En ik denk ook dat iedereen anders over een gedicht zou moeten denken, vooral qua betekenis, dus best kans dat jij ergens anders aan moet denken dan ik oorspronkelijk bedoelde tijdens het schrijven. Oscar Wilde schreef daar zo iets moois over, eh, oh ja: "It is the spectator, and not life, that art really mirrors."

Maar desalniettemin zal ik proberen om de volgende keer iets minder vaag te zijn!

Kyrke, wie in jouw Noteblock leest vindt een grote verscheidenheid aan gedichtjes. Verschillend qua taal, qua vorm, qua kwaliteit... Leuk en knap dat je je aan zoveel soorten poëzie waagt! Enkel míjn Struik vind ik een sterk gedichtje. Door het waarnemen van anderen, dingen in je omgeving, kun je iets over jezelf ontdekken. Vreemd, eigenlijk. Als ik om me heen kijk zie ik andere dingen dan een ander, maakt dat me 'mij'?
Near but not here vind ik helaas een stuk minder, dat verhaal is al zo vaak verteld, en tenzij je het op een andere manier denkt te kunnen vertellen, moet je je er misschien beter niet aan wagen... In Als...Dan heb ik een foutje ontdekt: dan ben jij jou nog steeds.
"Jou" is het naamwoordelijke deel van het gezegde, en moet dus in dezelfde "naamval" staan als het onderwerp. Dan ben jij je nog steeds, dan ben je jij nog steeds, dan ben je nog steeds jij, kan allemaal, maar niet "jou".
Nonsens vond ik ook leuk, hoewel ik vind dat "Wie zegt dat dat onzin is? / Nonsens! / Deze heeft het mis" aan de onnodige kant is, ik denk dat het gedicht vullen met zinnen als de eerste twee, met misschien nog een paar verklarende zinnen aan het eind, voldoende is. Bij gedichten probeer je eigenlijk veel te zeggen met zo min mogelijk woorden (maar niet te weinig!), en ik had ook het idee dat de laatste vier zinnen er eigenlijk niet echt bijhoorden. (Wat raar is, aangezien het het grootste deel van het gedicht was )

Anyway, dat was het dan, ik hoop dat je vooral door blijft gaan met schrijven - misschien liever Nederlands dan Engels, omdat de kans dat je een mooi en uniek stukje poËzie schrijft in het Nederlands zo vreselijk veel groter schrijft dan in het Engels - als je weer een nieuw gedichtje schrijft ga ik dat zeker lezen!

Het is sowieso zonde om in het Engels te schrijven. Het Nederlands is toch zo'n prachtige mooie taal!

Maargoed. Levina, ik vind Letterstreven echt een heel mooi gedicht! Ik voel me helemaal zweverig, net alsof ik drugs heb gebruikt. Al weet ik niet eens hoe je je voelt als je drugs gebruikt, maar meestal voel ik me bij een goed en gelukkig verhaal heel erg licht. Alsof ik net niet zweef, maar toch wel zweef. Prachtig! Bedankt voor het geven van dit gevoel!

:shock:

*kan de woorden even niet vinden, behalve wauw, maar heeft dat in dit topic alleen al meerdere keren gezegd.*


Dankjewel, dankjedankje, en, alsjeblieft, graag gedaan! Dat is toch de wens van iedereen die dicht (en schrijft), dat de lezer er zo'n gevoel van krijgt...

*Heeft nu zweefgevoel van Milou's reactie*