van Levina di 6 jan - 18:33
Sorry voor de dubbele post, maar anders is niet te zien dat ik er een nieuw bericht is. Ik hoop dat het niet erg is!
Jennifer: Ik vond je one-shot erg fijn om te lezen, jouw schrijfstijl is prettig en soms ook verrassend. De sfeer in het verhaal zat er goed in, ik kon de bedauwde grassprieten als het ware zelf onder mijn voeten voelen... Je vergelijking met druppels en een mensenleven vind ik leuk gevonden, mooi in het verhaal verwerkt, maar niet bepaald kloppend. Ik krijg niet het idee dat je zelf gelooft dat onze levens vergelijkbaar zijn met regendruppels, maar dat je het gewoon in je verhaal had gedaan omdat het toevallig mooi uitkwam... Ook een beetje vreemd is dat je het ene moment zegt dat het leven als een zeepbel is, en het andere moment dat het leven een druppel is. Nu weet ik ook niet meer waar je nu precies op doelt.
Oh, foutjes:
Ze was altijd een levendig kind
geweest, zorgenloos, zonder enig idee over het leven of de dood.
zorgeloos
Uit de tuin
naast de hunne klonk het geluid van een bal op steen.
de hunne wordt niet meer gebruikt, zeg liever: die van hen
‘Hé Maar’, zei hij.
Er hoort een komma achter 'Hé'. Trouwens, nu ik erop let, zie ik veel meer foutjes in de zin. Aan je interpunctie rommelt nog een hoop.
'Hé, Maar!' riep hij.
'Hé, Maar,' zei hij.
Persoonlijk vind ik de bovenste beter.
De jongen haalde zijn schouders op. ‘Voetballen’, zei hij lichtelijk verveeld. ‘Je mag wel kijken, als je wilt’.
De jongen haalde zijn schouders op.
'Voetballen,' zei hij lichtelijk verveeld. 'Je mag wel kijken, als je wilt.'
of:
De jongen haalde zijn schouders op.
'Voetballen,' zei hij lichtelijk verveeld, 'je mag wel kijken, als je wilt.'
Voor Mariska, die als kleuter toch niet veel te
zeggen had, iets kon zeggen, wierp de overbuurman de bal op zijn schuur.
Hier snap ik vrij weinig van...
‘Waar
blijf je?’, hoorde ze Tommy, de buurjongen, roepen.
Je had beter iets eerder in het verhaal kunnen laten merken dat de buurjongen Tommy heet, want nu is het net alsof een andere buurjongen dit roept... Trouwens, de komma die ik rood heb gemaakt mag je ook weglaten, dat staat minder rommelig. Is niet verplicht.
Verder vond ik het het verhaal een tikje cliché, de enge buurman die telkens een bal over de schutting krijgt en daar kwaad om wordt... In welke tv-kinderserie hebben we dat nog niet gezien?
Kortom; het eerste stuk vond ik geweldig, het middelste stuk veel minder en het laatste stuk, wat weer meer in de taal van het eerste stuk was geschreven, was weer mooi.