Drabble-fictie

Drabble-fictie

Een zomervakantie schrijfwedstrijd voor verveelde mensen die wel een uitdaging kunnen gebruiken.

De opdracht luidt:
SCHRIJF EEN STUK FICTIE, TELLENDE 100 WOORDEN, MET HET THEMA: GEHEIM

Ja, honderd woorden. Want dat is een drabble. Het thema geheim heb ik gekozen omdat het zo'n thema is waar je alle kanten mee op kunt, maar toch specifiek is.

Regels:

• Een inzending telt negenennegentig, honderd of honderdéén woorden precies.
  
• Je mag zo veel mogelijk inzendingen insturen als je wilt.
  
• Elke inzending zet je hier neer in een apart bericht. Dubbelposten is toegestaan.
  
• De taal is Nederlands. Ik wil geen anderstalige woorden zien; dit is valsspelen. In sommige talen heb je veel minder woorden nodig voor dezelfde betekenis.
  
• Gedichten zijn ook van harte welkom.
  
• De titel (max. 15 woorden) tel je niet mee.
  
• Oude schrijfsels zijn toegestaan. Misschien niet helemaal de bedoeling; het hoort immers een uitdaging te zijn, maar de keuze is aan jou.
  
• Fictie is fictie.
  

DEADLINE: VRIJDAG14 AUGUSTUS 2009 OM 16:00.
Daarna open ik het stemtopic.

Tips:

• Gebruik korte zinnen. Dan hoef je minder voegwoorden te gebruiken.
  
• Actieve zinnen sparen je ook woorden. Dus: "De man sloeg zijn hond", in plaats van: "De hond werd geslagen door zijn baas."
  
• Woorden tellen kan automatisch in Microsoft Word via Extra --> woorden tellen. Als je geen word hebt kun je ze ook online op deze website tellen.
  

Vragen en opmerkingen kunnen via de PM naar mij toe, en als ze van algemeen belang zijn zal ik ze ook hier posten.

Je hoeft je niet op te geven of zo, post gewoon een inzending in dit topic.

Veel plezier!

LET OP: Ik heb de deadline verplaatst, omdat ik de tiende op vakantie ben. Sorry! *sukkel*

Strand

Rustig spoelden golven op het strand aan, schuimkoppen achterlatend. Matthew sloeg dit simpele natuurfenomeen gade.
Alwetend dat het snel eb zou worden, liep Matthew naar de kustlijn. Als het water zich ver genoeg zou hebben teruggetrokken, zou hij het doen. Hij ging zitten en deed zijn rugzak af. Het water reikte net niet tot zijn schoenen. Uit zijn rugzak haalde hij een doosje gemaakt van glimmend ebbenhout. Hij opende het, hij keek erin en sloot het weer. Niemand zou ooit nog weten wat er in zat.
Hij stond op, groef een kuiltje in het natte zand en legde het doosje erin…

Aantal woorden: 101

Witheet
herziene versie

Ik sloeg nogmaals. En nog eens. En nog eens.
Mijn vuisten raakten kaak na kaak, neus, kin of slaap. Blind, witheet van woede.
Zelf werd ik ook geraakt, ik wist het, maar ik voelde niets. Ik voelde enkel kokend bloed onder mijn huid borrelen. Het liep ook uit mijn neus mijn mond in.
Ik brulde.
Vervloekt waren ze, verdorven. Allemaal. Hij, zij, en al die andere mensen die hem verdedigden en mij geschrokken aankeken.
Ik ging schreeuwend een zoveelste dreun tegen dat lelijke gezicht te bezorgen, maar hij was weg. Verdwenen.

Ik voelde pijn, en eenzaamheid. Maar mijn geheim was verdedigd.

Aantal woorden: 101

Goud

Hij pakte de gouden deurknop vast en draaide hem naar rechts. Hij hield de deur nog even dicht. “Hoe moet ik ze dit ooit vertellen?” dacht hij, “Waarom moet dit juist in mijn ambtstermijn gebeuren? Hadden die Amerikanen niet 20 jaar kunnen wachten?” Hij opende de deur en stapte een grote, vergaderzaal binnen, met een ovale vergadertafel in het midden. Vijf mannen en vier vrouwen zaten aan deze tafel. Gespannen wachten ze op de reactie van de man.
“Ik heb er niks meer aan kunnen veranderen, Operatie Goud is begonnen.” De mannen en vrouwen aan de tafel keken hem verschrikt aan…

Aantal woorden: 101

Vlucht

Rennen. Sneller. Weg. Ik moet weg. Nog sneller. Ze halen me in. Blijven rennen. Sneller. Sneller. Buiten adem. Pijn negeren. Verder rennen. Als ze me te pakken krijgen… Het geheim. Ik moet het geheim beschermen. Ze mogen het niet in handen krijgen. Dan is alles verloren. Struikelen. Snel weer overeind krabbelen. Verder rennen. Hinkend. Zere knie. Niet aan denken. Niet opgeven. Ze komen dichterbij. Ik hoor hun ademhaling. Sneller. Nergens een plaats om me te verstoppen. Blijven rennen.
Dan plots… Een koude hand grijpt mijn bovenarm stevig vast. Ik spartel, krab, schop, sla. Een tik tegen mijn achterhoofd. Alles wordt zwart…

Woorden: 101

Gisteren niet dus morgen niet

Ik voel me
als een regendruppel
Week en vloeibaar
lichtdoorlatend
vrij van vlees en zonder bloed

Ik wou dat ik
met jou kon zijn
Hand in hand het leven lijden
zoals het is
Het leven nemen
zoals het is

Ik wou dat ik
het zeggen kon
tegen hem en haar
tegen man en tegen macht
wie maar luisteren wil

Nu heb ik slechts
gestolen kussen
in stille hoekjes
op stille tijden
terwijl ik het juist schreeuwen wil

Hoe kan dit nu?
Wat mag ik nu?
Wat moet ik nu,
dat wil ik niet
Dat kan ik niet
Dat zal ik niet

Woorden: 101. Uit HHVLNL, maar dan met vijf woorden minder.

En, stop maar!!

(niet dat er nog iemand NIET gestopt was, maar ach!)

Stemtopic

Ik ben trouwens wel blij dat er zo veel inzendingen zijn! Een record op dit forum!